10 Stadskrant Mantelzorg
In hechte families kijijken broers en zussen naar elkaar om. Ze houden hun leven lang contact, in voor- en tegenspoed. Soms is er zelfs alleen nog familie om op terug te vallen.
‘Jijij bent
je gewicht in goud waard’
2 oktober 2019 Nummer 9
    Tom Nijijssen (69) belt elke dag met zijijn zus Yoke Rietbroek-Nijijssen (77). Als hijij het ver- geet, belt zijij hem. Een
paar keer per week gaat ze bijij haar broer op bezoek. Hijij woont nu bijij Dorestad Parnassia in de Vruchten- buurt. ‘Wijij schelen acht jaar,’ ver- telt Yoke. ‘Ik was al het huis uit, toen hijij ziek werd. Schizofrenie be- gint vaak in de puberteit. Tom was 16 toen hijij waandenkbeelden kreeg en in de war raakte. Dat is nooit meer helemaal weggegaan.’.
‘We hebben veel met hem meege- maakt. Soms ging het een tijijd best goed. Hijij had een baan als hovenier, was zelfs getrouwd en heeft uit dat huwelijijk twee gezonde zoons. Maar door de ziekte hield het geen stand. Tom is talloze keren opgenomen geweest. Psychiaters hebben van alles geprobeerd tot en met elek- troshocks. Het hielp niet. De ziekte werd erger, sinds een paar jaar hoort hijij ook stemmen.’
Grote steunpilaar
Yoke is al jaren zijijn grote steunpi- laar. Bijij vrijijwel alles wat Tom buiten Parnassia doet, gaat zijij mee: naar het ziekenhuis, kleren kopen of een reparatie van de rolstoel. Ze ziet erop toe dat zijijn kamer netjes blijijft en dat hijij zich goed verzorgt. Yoke is de eerste die wordt gebeld als er wat mis is. Ligt ze weleens wakker van de zorgen? ‘Nee, zo ben ik niet. Behalve die ene dag toen Tom was verdwe- nen. Om drie uur ’s middags was hijij voor het laatst gezien. We hebben alles afgezocht tot en met het eind-
Respijijtkaart
mantelzorg
Yoke ligt niet wakker van de zorg en komt uit een familie die naar elkaar omkijijkt. Dat is niet voor iedereen zo.
De gemeente Den Haag heeft daarom de respijijtkaart voor mantelzorgers ontwikkeld. Bijij respijijtzorg neemt een professional of vrijijwilliger tijijdelijijk de mantelzorg over, zodat u even vrijij heeft. Dat kan voor éééén keer zijijn of regelmatig, aan huis of buiten de deur. De gemeente vindt het belangrijijk dat mantelzorgers erkend, goed geïïnformeerd, gehoord en ondersteund worden. Deze respijijtkaart is er per stadsdeel en beschik- baar bijij huisartsen, biblio- theken en Servicepunten XL. Vraag ernaar.
Wilt u ook uw
verhaal vertellen?
Elke maand vertelt een mantelzorger in de Stads- krant zijijn of haar verhaal. Wilt u uw ervaringen ook delen? Stuur een e-mail naar denhaagmantelzorg@ denhaag.nl.
Meer informatie?
denhaagmantelzorg.nl
Yoke Rietbroek-Nijijssen en Tom Nijijssen: ‘Ik maak hem zelden humeurig mee.’
henriëëtte guest
op elkaar rekenen. Als ik neven of nichten uit Twente op bezoek heb, gaan we naar het strand, maar ook altijijd even naar Tom.’
Honderd jaar
Denkt ze weleens aan de toekomst? ‘Nee, piekeren ligt niet mijijn aard. Als ik ergens over nadenk, dan zijijn het vooral de dingen van vandaag en morgen. Is alles goed geregeld? Het heeft geen zin wakker te liggen van iets waarop je geen invloed hebt. Het komt zoals het komt. En trouwens, ik word honderd jaar. Tom kan me nog heel lang bellen.’
Zo zit onze familie in elkaar. We kunnen altijijd op elkaar rekenen.
    punt van lijijn 2. Maar ’s avonds laat was Tom nog niet terug bijij Parnas- sia. Dan duren de uren lang. Om drie uur ’s nachts kreeg ik een tele- foontje: hijij was gevonden!’
Lief gedichtje
Tom had hijij geen ID, ov-chipkaart of sleutels op zak, omdat hijij vaak din- gen kwijijtgeraakt. Yoke heeft daarom een dunne halsketting en een plaatje laten maken met zijijn naam en haar telefoonnummer. De dag van de verdwijijning was een nachtmerrie, maar verder loopt het allemaal vrijij goed. ‘Het gebouw van Parnassia ligt in een groot park. Daar is hijij elke dag te vinden. Tom houdt ervan om naar vogels, vlin- ders en bloemen te kijijken. Dan ge- niet hijij volop en vliegt de tijijd.
‘Ik maak hem zelden humeurig mee, alleen als er teveel prikkels zijijn. Maar rustig iets met hem be- spreken, lukt niet. Hijij springt van de hak op de tak. Na twee zinnen zit hijij alweer bijij een heel ander onder- werp en is vergeten waar we het net over hadden. ‘Het gaat heel snel
in mijijn hoofd,’ zegt hijij dan. Wel weet Tom zich veel te herinneren van vroeger. Veel meer dan ik. Dan denk ik: O, ja zo was het.’
‘Andere mantelzorgers hebben het veel zwaarder, als je partner bijijvoorbeeld dementie heeft. Tom is een goedzak, heel dankbaar en he- lemaal niet veeleisend. Hijij vraagt zelden iets. Op mijijn verjaardag heb ik vaak een lief gedichtje gekregen. Jammer genoeg gaat schrijijven nu niet meer zo goed. ‘Jijij bent je ge- wicht in goud waard,’ zegt hijij wel- eens. Als ik dan voorstel naar de goudkust van Florida te verhuizen, moet hijij hard lachen. Zijijn emoties zijijn gedempt, maar lachen kan hijij gelukkig nog heel goed.’
Yoke staat er niet alleen voor. De jongste zoon van Tom komt regel- matig een middag bijij zijijn vader op bezoek. Samen bouwen ze dan aan een model auto of een schip zoals de Titanic. Een broer doet de admi- nistratie. Toen Yoke lange tijijd uit- viel door een knieoperatie nam haar zoon de zorg over. ‘Zo zit onze familie in elkaar. We kunnen altijijd