Page 4 190573_DPZ_Stadskrant_Nr.5_v1.pdf Full Version
							
                                4 Stadskrant Mantelzorg
Almere ligt op negentig kilometer van Den Haag. Zonder fifiles ben je er in
vijijf kwartier. Goed te doen voor een verjaardagsfeestje. Maar wat als je hoogbejaarde ouders (92 en 87) er wonen? Dan zijijn goede buren goud waard.
Als je naasten ver weg wonen
15 mei 2019 Nummer 5
    ‘We hebben uw moe­ der zo­ juist naar het zie­ kenhuis gebracht. En uw vader ook meegenomen. Zou u snel hiernaar­ toe kunnen komen?’ Om acht uur ’savonds krijijgt Mary Macrander totaal onverwacht een telefoontje van de ambulancedienst Flevoland. Zijij en haar partner zijijn net terug van een verre vakantie. Met een stevige jetlag stappen ze in de auto om in een recordtijijd naar Almere te
rijijden.
Omslagpunt
‘Tot een jaar of vijijf geleden was er eigenlijijk nooit wat aan de hand,’ vertelt Mary bijij haar thuis in Den Haag. ‘Mijijn ouders waren heel vitaal en gingen zelfs nog met de auto op vakantie naar Frankrijijk. Maar toen brak mijijn moeder een heup bijij een val van haar fifiets. Dat was een omslagpunt. De revali­ datie duurde lang en ze heeft blijij­ vende schade opgelopen. Ook is ze minder soepel van geest en snel in paniek.
Bijijeenkomst over
werk en mantelzorg Op27meiorganiseertPEP Den Haag een bijijeenkomst overwerkenmantelzorg. Organisaties laten zien hoe ze dit in de praktijijk hebben geregeld. Mantelzorgers vertellen hun verhaal en ook zijijn er workshops.
■ Datum: maandag 27 mei ■ Tijijd: 12.00 tot 15.00 uur
■ Locatie: PEP Den Haag, Riviervismarkt 2
■ Aanmelden: vooraf via www.denhaagmantelzorg.nl
Meer informatie?
denhaagmantelzorg.nl
Wilt u ook uw verhaal vertellen?
Elke maand vertelt een mantelzorger in de Stads- krant zijijn of haar verhaal. Wilt u uw ervaringen ook delen? Stuur een e-mail naar denhaagmantelzorg@ denhaag.nl.
Mary Macrander: ‘Het gaat goed, zolang er geen onverwachte dingen gebeuren.’
henriëëtte guest
we met de hele familie. Op een zaterdag allemaal aan het werk, dat is ook nog best gezellig.’
‘Wie ben ik om te bepalen wat mijijn ouders moeten doen? Ze heb­ ben altijijd hun eigen beslissingen genomen. Had ik moeten zeggen dat ze niet meer mochten fifietsen? Maar mijijn vader fifietste elke dag. Dat gaf hem vrijijheid. Hijij is niet een man om stil te zitten. Als je alle risico’s probeert uit te sluiten, wat voor leven blijijft er dan over? Ik heb er moeite mee mijijn ouders te dwingen iets te doen of te laten, ook al is het voor hun bestwil. Dat heeft met respect voor hun eigen­ waarde te maken.’
Levenstestament
‘Ik doe wat ik kan en kijijk wat de volgende dag brengt. Op zo’n hoge leeftijijd valt er weinig meer te plannen. Wel hebben mijijn ouders bijij de notaris een levenstestament afgesloten en mijij aangewezen als wettelijijk gemachtigde. Ik heb inzage in de medisch dossiers en fifinanciëën. Als ze door ziekte of dementie zelf niet meer belang­ rijijke beslissingen kunnen nemen, mag ik dat voortaan doen, bijijvoor­ beeld het huis verkopen. Het geeft ons allemaal veel rust dat dit goed is geregeld.’
    komen. Dat is bijij ons zeker niet zo.’ ‘Die bewuste avond met de spoed­ opname zag het er ernstig uit. Moeder had veel bloed verloren. Maar hoe en waarom was nog onduidelijijk. Na alle formaliteiten in het ziekenhuis hebben we vader naar huis gebracht. Ver na twee uur waren we terug in Den Haag. Dan is afstand wel een punt. Ik kan niet elke dag even op bezoek in het ziekenhuis.’
Weer naar huis
Mary is medewerker communicatie bijij de gemeente Den Haag. Ze werkt vier dagen met woensdag als vaste vrijije dag. ‘Dan rijij ik direct na de fifile naar Almere voor een dag mantelzorg. Administratie bijij­ houden, dingen regelen, bood­ schappen halen, ramen lappen en ander huishoudelijijk werk. Genoeg te doen. Vaak zijijn we er ook in het weekend nog een dag.’
buren die altijijd klaarstaan om te helpen. Als het vies weer is, bellen ze aan om te vragen of ze iets kun­ nen meenemen uit de supermarkt. Zulke buren zijijn goud waard.’
Begrip
Is het op je werk bekend dat je mantelzorger bent? ‘Ja, mijijn leidinggevende en collega’s weten ervan. Ze zijijn vol begrip en als het nodig is, kan ik schuiven met werk­ tijijden. Dat gaat soepel, anders dan bijij mijijn enige broer. Hijij werkt in ploegendienst en heeft een strak rooster. Voor hem is improviseren veel lastiger. Gebeurt er iets onverwachts, dan ga ik er toch meestal als eerste naar toe. Mijijn broer springt ook bijij, maar hijij moet het op tijijd weten.’
Heb je er weleens aan gedacht om je ouders te laten verhuizen naar Den Haag? Van een een­ gezinswoning met tuin naar een seniorvriendelijijk appartement? ‘Daar valt niet over te praten. Ondanks hun kwaaltjes vinden ze dat het nog best gaat. Mijijn vader krijijgt hulp van de thuiszorg bijij het aankleden en douchen. Ook komt er een paar uur per week huis­ houdelijijke hulp. Verder hebben ze een traplift en nog wat andere aan­ passingen. De tuin onderhouden
 Een jaar geleden brak mijijn vader
een heup, ook bijij een fifietsongeluk.
Zelfde verhaal. Allebei lopen ze nu
met een rollator. Hijij ziet en hoort
slecht en zijij heeft een hart­
probleem. Het telt allemaal op. Zo
word je als dochter vanzelf steeds
meer mantelzorger. Maar eerlijijk
gezegd, vind ik het nog wel mee­
vallen. Ik ken verhalen van mantel­
zorgers die 24/7 moeten klaarstaan
en aan niets anders meer toe­       hebben een aantal geweldige
 Ik doe wat ik kan en kijijk wat de volgende dag brengt
‘Het gaat goed zolang er geen onverwachte dingen gebeuren, zoals een ziekenhuisopname. Na vier dagen mocht mijijn moeder plotseling naar huis. Heel fifijn natuurlijijk, maar hoe moest ze thuiskomen? Gelukkig had een buurvrouw die middag tijijd om haar op te halen. M’n ouders