4 Stadskrant Mantelzorg
Soms hebben kinderen volwassen zorgen. Ze groeien op met een zieke ouder, broer of zus. Het huishouden komt mede op hun schouders neer en ze voelen zich superverantwoordelijijk. Zo jong en toch al mantelzorger.
‘Moeder gaat voor. Dat is altijijd zo geweest.’
12 juni 2019 Nummer 6
    Woensdag is al jaren moeder­ dochter­dag. Tamara de Rooijij (41) is er
dan helemaal voor haar moeder Annie (67). Vooral om samen leuke dingen te doen: de stad in, naar de kapper of een eind wandelen. Niks bijijzonders, behalve dan dat Annie chronisch ziek is. Wandelen bete­ kent met de rolstoel of scootmobiel naar buiten. Het begon met een vaatziekte, maar inmiddels zijijn door een combinatie van aan­ doeningen meer vitale functies aangetast. De dag begint met een cocktail van acht pillen.
‘Ik ken mijijn moeder niet anders. Als kind hielp ik al mee in het huis­ houden. Boodschappen doen, de kleren wassen, stofzuigen. Lang dacht ik dat het overal zo ging. Maar andere kinderen maakten zich niet druk om de was. Dat zag ik later pas. Het heeft mijijn jeugd bepaald. Ik heb dingen gemist, maar het heeft me ook iets gebracht. Je leert al jong goed te plannen en niet in paniek te raken als het moeilijijk wordt. En je ziet wat er echt toe doet. Moeder gaat voor. Dat is altijijd zo geweest.’
Tamara heeft van de ervaringen als mantelzorger haar werk kunnen maken. Sinds kort is ze adviseur Informele Zorg bijij PEP Den Haag. ‘Ik train professionals zoals docenten en artsen om jonge mantelzorgers te herkennen en te ondersteunen. Deze kinderen komen moe of te laat op school, omdat er thuis nog van alles te regelen was. Huiswerk
Respijijtzorg
De gemeente Den Haag vindt het belangrijijk dat mantelzorgerserkend,goed geïïnformeerd, gehoord en ondersteund worden. Daarom is bijijvoorbeeld de respijijtkaart voor mantel- zorgers ontwikkeld. Bijij respijijtzorg neemt een professional of vrijijwilliger tijijdelijijk de zorg over, zodat de mantelzorger even vrijij heeft. De respijijtkaart is péér stadsdeel beschikbaar bijij huisartsen, bibliotheken en Servicepunten XL.
Vraag ernaar.
Meer informatie?
denhaagmantelzorg.nl
Wilt u ook uw verhaal vertellen?
Elke maand vertelt een mantelzorger in de Stads- krant zijijn of haar verhaal. Wilt u uw ervaringen ook delen? Stuur een e-mail naar denhaagmantelzorg@ denhaag.nl.
Annie: ’Mijijn dochter kent me beter dan de dokters.’
henriëëtte guest
moeder te kennen? Zeker als het slecht gaat. Dat legt een zware druk op smalle schouders.’
‘Kinderen zijijn loyaal aan de ouders en praten er niet over. Ze doen alles om het wankel even­ wicht thuis in stand te houden. Een jeugd met permanente stress werkt door in de rest van je leven. Daar kom je nooit meer helemaal van los. Als we op tijijd zien wat er aan de hand is, wordt voorkomen dat een kind vastloopt. Alleen al erover praten, helpt. Jonge mantel­ zorgers kunnen ook veel steun hebben aan elkaar. Het is fifijn om te weten dat er meer zijijn zoals jijij.’
Wijij zouden allemaal meer oog moeten hebben voor kinderen die zorgen
    schiet er bijij in. De docent ziet alleen dat, maar weet niet wat erachter zit. Dat de leerling de hele dag piekert over thuis en nooit tijijd heeft voor vriendjes. Leraren, huis­ artsen ­ wijij allemaal ­ zouden meer oog moeten hebben voor kinderen die zorgen.’
Het rijijk alleen
Moeder Annie werkt als vrijijwilliger in Wijijkcentrum De Henneberg en geeft bezoekers informatie over Wmo­voorzieningen. Door haar ziekte is ze van veel op de hoogte. Annie woont met haar man (71) in een woning op de begane grond in Escamp. Daar kan ze zich redelijijk goed redden. ‘Mijijn man is gelukkig nog heel vitaal. Hijij runt het hele huishouden en wil dat liefst ook allemaal zelf blijijven doen. Zijijn leven wordt bepaald door mijijn ziekte. Samen uitgaan of op vakantie is lastig te organiseren. Op woensdag ben ik met Tamara en dan heeft hijij het rijijk alleen. Zijijn vrijije dag. Zo hebben we het met elkaar georganiseerd.’
Tamara woont sinds twee jaar met haar vriend in een beneden­
woning in de Heesterbuurt. ‘We hebben speciaal gezocht naar een huis dat bijij voorbaat al ‘Wmo­ proof’ is. Hier kun je met gemak oud worden. Ik denk altijijd een aantal stappen vooruit, dat leer je wel als mantelzorger. Stel dat er dit of dat gebeurt, wat hebben we dan nodig?’
Annie knikt: ‘Daarom is het zo fifijn dat ze meegaat naar afspraken in het ziekenhuis. Tamara stelt de goeie vragen. Specialisten hebben de neiging alleen te kijijken naar het ene deel van je lichaam waar ze alles van afweten. Ze willen het liefst iets doen. Maar het een hangt met het ander samen. Wat bete­ kent een ingreep voor de kwaliteit van leven? Mijijn dochter wil het allemaal precies weten. Ze kent me beter dan de dokters.’
Praten helpt
Dit brengt Tamara terug bijij de jonge mantelzorger. ‘In een stad als Den Haag met veel migranten zijijn kinderen vaak tolk voor hun zieke ouder bijij een bezoek aan de dokter. Hoe belastend is het om het hele medisch dossier van je vader of