10 juli 2019 Nummer 7
Opgroeien zonder moeder en al twintig jaar mantelzorger van vader. Geen broers of zussen. En dan toch een zelfstandig leven opbouwen met een hbo-opleiding en een drukke baan. Hoe doe je dat?
Blijijven geloven in een betere toekomst
Stadskrant 5 Mantelzorg
    Haar moeder overleed tijijdens de zwanger- schap. Jamila Jabroun (32) werd acht weken te vroeg geboren en
groeide op met alleen haar vader (61). ‘Zijijn grote liefde was dood. Van een roze wolk kwam hijij in een zwart gat. Het is een schaduw over de rest van zijijn leven. Later raakte hijij ook nog werkloos en verloren we ons huis. Een opeenstapeling aan trauma’s.’
‘Mijijn vader werkte in de horeca, vaak ’s avonds en ’s nachts. Voor het avondeten ging ik dan naar de snackbar waar hijij stond. Kreeg ik een patatje. Zijijn laatste baan was bijij een hotel. Daarna ging het berg- afwaarts. Hijij is heel achterdochtig geworden. Niets deugt nog aan Nederland. Hijij wil mijij daarin mee- slepen. Ook al heeft hijij soms gelijijk, wat moet ik met al die negativiteit? Ik heb er nooit aan toegegeven.’
Omgekeerde levensles
‘Ik zat in de brugklas toen een nichtje mijij van school kwam halen. Ik weet het nog precies: we vierden Sinterklaas. Mijijn vader bleek met spoed opgenomen in een gesloten afdeling van Parnassia. Het begin van een lange weg door de psy- chiatrie met veel ambulante hulp- verleners over de vloer. Als hijij was opgenomen, kon ik gelukkig terecht bijij familie. Niemand vroeg wat het allemaal met mijij deed, maar ik wilde er ook niet over praten.’
Jamila regelde de fifinanciëën. ‘Ik zorgde dat de huur en andere vaste lasten op tijijd werden betaald en
‘Who Cares?’ voor jonge mantelzorgers
Jamila is mantelzorger sinds haar jeugd. Om op scholen meer oog voor jonge mantelzorgers te krijijgen organiseert Stichting Centrum 16-22 een lesprogramma op scholen onder de naam ‘Who Cares?’. Het programma is bestemd voor de klassen 3 en 4 van het vmbo (TL en GL) en klas 1 en 2 van het MBO (Niveau 2, 3 & 4). Doel is de leerlingen bewust te maken van wat zijij voor anderen doen, wat mantelzorg is en welke instanties er zijijn om ondersteuning te krijijgen in Den Haag.
In september 2019 starten achttien nieuwe klassen op het ROC Mondriaan met ‘Who Cares’?.
Meer informatie?
centrum1622.nl
Wilt u ook uw verhaal vertellen?
Elke maand vertelt een mantelzorger in de Stads- krant zijijn of haar verhaal. Wilt u uw ervaringen ook delen? Stuur een e-mail naar denhaagmantelzorg@ denhaag.nl.
Meer informatie?
denhaagmantelzorg.nl
Jamila Jabroun: ‘Wat moet ik met al die negativiteit? Ik heb er nooit aan toegegeven.’
henriëëtte guest
consequent aan. Verspil geen energie en doe wat nodig is. Het klinkt misschien rationeel, maar zo hou je de regie nog een beetje in eigen hand. Anders krijijg je het gevoel dat alles je overkomt. Dan hou je het niet vol.
Liefde blijijft de basis
Uiteindelijijk blijijft liefde de basis. Mijijn vader is mijijn vader, wat er ook gebeurt. In wezen is hijij ook gewoon een lieve man met goede be- doelingen. Alleen die bedoelingen pakken nogal eens verkeerd uit. Onze band wordt nooit verbroken. Maar met liefde alleen red ik het niet. Ik wil begrijijpen waarom dingen gaan zoals ze gaan. Voor alles is een reden.’
Verspil geen energie
en doe wat nodig is.
    dat er geld overbleef voor bood- schappen. Mijijn vader had er een puinhoop van gemaakt. We moesten ons huis uit door schulden en kwamen in de opvang terecht. Hoe vervelend ook, ik snapte al heel jong dat je de dingen goed moet regelen.’
‘Hijij was mijijn grootste levensles. Maar dan omgekeerd. Zoals hijij was, wilde ik per se niet worden. Daarom werkte ik hard om een diploma te halen en later mijijn eigen geld te kunnen verdienen. Ik moest mezelf redden, niemand anders zou het doen.’
Sociaal werk
Jamila volgde de hbo-opleiding Social Work en heeft een carrièère opgebouwd in de zorg en hulp- verlening. Naast casemanager WMO is ze ook docent/trainer aan de Haagse Hogeschool en zzp- coach. ‘Mijijn keuze voor sociaal werk had alles met thuis te maken. Ik wilde begrijijpen wat er met mijijn vader aan de hand was en hem helpen meer greep op zijijn leven te krijijgen. Ik was altijijd aan het zorgen en luisterde mee als hulpverleners contact probeerden te maken met mijijn vader. Meestal zonder veel
succes. Ik wil leren hoe dat beter kan, dacht ik dan.’
Jamila moest zichzelf opvoeden één zorgen voor vader. Waar haalde zijij alle veerkracht vandaan? ‘Ja, achteraf gezien best bizar. Maar ik heb altijijd de hoop gehouden dat het ooit beter zou worden. En dat ik daar invloed op had. Op mijijn 19e ben ik het huis uitgegaan. Eindelijijk een eigen plek om te studeren en tot rust te komen. Het gevolg was wel dat ik daarna twee huis- houdens te runnen had. Ik ben nog altijijd vaak bijij hem, want hijij leunt sterk op mijij. Maar de laatste jaren gaat het echt beter.’
‘De ratio heeft me gered. Ik heb vaak van op afstand naar onze situatie gekeken. Wat is er aan de hand? Wat is het slimste om te doen? Zo bleef ik de situatie de baas. Aan de andere kant kost het me moeite om bijij mijijn emoties te komen. Gelukkig zijijn er vriendin- nen die me steunen en bijij de les houden. Zijij snappen waarom ik soms ineens een afspraak afzeg, omdat er iets is met vader.’
Wat zou je tegen jonge mantel- zorgers willen zeggen? ‘Blijijf koppig geloven in een betere toekomst. Stel jezelf doelen en werk daar